feministbloglamayadevamallahbelanıversinefevol2

Bence insanlık tarihinin en başından beri.Oha o kadar geriye gidemiycem.Bence tek sorun sürekli bi mutlu edilme isteği.Tamam ben senin yavru ceylanın,kınalı kuzun,biricik aşkın,efem rüyalarının kadını olabilirim.Bu da doğal bi beklentidir.Ama bu demek değil ki,durmadan seni altı okka edeyim.O kadar normal bi insanım ki kız arkadaşlarımla toplanıp ucuz şarap içip aptal muhabbetler yapabiliyorum.Onlara karşı seni çekiştirdiğim bile oluyor.Hatta bunu onlar da yapıyor.Hatta bunu bütün kızlar yapıyor.Halbuse rahatsız olduğum bir şey de değil hani.Aramızda gülelim diye böyle mırın kırın yapıyoruz birbirimize.Genetiğimizden gaaliba.Neyse işte,biliyorum,bilsen yahut duysan ağzımı kırma potansiyelin var.Sonra bi kere,tekrarlıyorum,oldukça normal bi insanım ben.Böyle duygusal bozuklarım falan oluyo.Üstelik yapı itibariyle doğuştan melankoliğim bildiğin.Ama bariz görmüyosun beni Efe,sürekli seni pohpohlim istiyosun,çok afedersin ama sıççam bacaana bigün.
Canıma yetti yaani.Ayrıca bi insan hiç mi aranmaz,ülke sınırını aştım gene özlemiyosun beni.Nası bi öküzsün sen efe ha nası bi ökküzsün?